دنیای من ....

خوب سلام به همه اومدم که دوباره تایپ کنم و خالی شم امروز یه روز بارونی و دلگیره همینجور داره بارون میباره :( هوای شمال هم که پر از

 رطوبته و امروز صبح که داشتم مقنعه ام رو که دیشب شستم سرم میکردم چنان نمی داشت که حالم رو بهم زد و مجبور شدم یکی دیگه بزارم

 دیروز روز خوبی بود رفتیم با دختر داییم که از سوئد اومده دریا و کلی خندیدیم بعد این همه ناراحتی واقعا روحیه ام عوض شد راستی با مامان

 مستر هم حرف زدم حس میکردم خیلی سخته کلا خیلی واسم سخته تسلیت گفتن بعدش اینکه من و مامان مستر زیاد حرف مشترک نداریم

نمیدونستم چی بگم اما همینجور حرف اومد از تسلیت شروع شد تا رسیدیم به سلامتی و اینجور حرفا که 15 تا 20 دقیقه شد که آخر هم گفتم

مادر وقتتون رو نمیگیرم برید استراحت کنین که اونم گفت ببخش سرتو درد آوردم دخترم گفتم نه خواهش میکنم و اینا که خداحافظی کردیم و

گوشی و داد به مستر گفت خوب درد و دل میکنینا منم که هویج :))) کلی بهش خندیدم گفتم عیب بود باید تسلیت میگفتم خوب :) هیچی این بود

 داستان تسلیت پنج شنیه رفتم کلاس شنا ثبت نام کردم میخوام حرفه ای یاد بگیرم دیگه خسته شدم اینقدر توی استخر قسمت کم عمق میرم یا

نمیتونم توی قسمت عمیق بمونم و یکسره شنا میکنم از ترس تا برسم به کم عمق کلا از عمق آب میترسم چون سابقه ی غرق شدن داشتم

همش اون صحنه واسم تداعی میشه خیلی بده :( دیروز هم فقط روی یه وسیله ی لاکی توی دریا نشستم توی طرح که موج میخورد چشمامو

میبستم حس عجیبی بود رها شدن...راحتی ....بعدش هم که اومدیم بیرون از طذح و رفتیم سمت انزلی و کوکو و نون خوردیم و برگشتیم خونه

حس خوبی بود دیروز :)  امروز طی یک حرکت با همه ی شبکه های اجتماعی خداحافظی کردم دلم واسه خود قدیمیم تنگ شده باید برم رمان

م.مودب پور رو بخرم دلم واسه کتاب و رمان تنگ شده همش توی این کانال ها میچرخم دستام درد میکنه از بس گوشی به دستم نوشتم خداحافظ

 دنیای مجازی ....همین وبلاگ واسم پناهگاه خوبیه تا حرفامو بگم و به زندگی به دور از تنش داشته باشم از دنیای مجازی و تلگرام و

اینستاگرام خسته ام....مستر هم خوشحال شد هرچند که من همه چی رو باهاش در میون میذارم اما خوب اینجوری حس کردم اونم آرامش گرفت

الهی قربونش برم سرما خورده بود امروز :(

واسمون دعا کنین :)